Wspomnienia z Namibii – Sossusvlei

…Dwie blondynki, dwóch blondynów (w tym jeden bardzo nieletni), terenówka i sześć tysięcy kilometrów do przejechania w 12 dni…

Co nieco opisałam już tę wyprawę tutaj, ale sprawę w pośpiechu potraktowałam ciut zdawkowo. Powrócę więc do kilku miejsc najbardziej godnych uwagi – będą głównie zdjęcia, wrażenia opisałam wcześniej 🙂

W południowo-zachodniej części Namibii wyrastają najwyższe wydmy świata. Zachwycają wielkością i intensywną barwą.  By zdobyć szczyty ruchomych, piaskowych gór, których wysokość dochodzi nawet do 300 metrów i nacieszyć się grą światła, kolorów i cieni szczególnie piękną o świcie i o zachodzie słońca, należy przejechać kilkaset kilometrów po żwirowych drogach… Gorący piasek parzy, więc zdobywać wydmy można jedynie rano. Aby dotrzeć do Sossusvlei, należy wyjechać godzinę przed wschodem słońca, gdyż czeka nas jeszcze ok 60 km jazdy przez pustynię Namib Naukluf. A oto galeria za zdjęciami które udało nam się zrobić…

Dune 45 to najczęściej zdobywana wydma Sossulvlei

Rano jest tam sporo samochodów, po południu ze względu na upał już nieco mniej

Gorący piach parzy stopy, wspinać na wydmy da się tylko rano, nawet kryte buty nie całkiem izolują od nagrzanego piachu…

…boso można wytrzymać tylko kilka sekund.

Jedziemy dalej mijając kolejne wydmy

Dookoła nagrzane słońcem pustkowie

Wcześnie rano jest przyjemnie, ale temperatura bardzo szybko wzrasta

Po kilku godzinach temperatura przekracza już 40’C

Jedyne schronienie przed obezwładniającym upalem to nasz samochód

Aby dojechać do Sossusvlei gdzie są najwyższe wydmy, należy przejechać jeszcze 5 kilometrów po miałkim piachu

Nasz samochód bez problemu pokonuje piaszczystą drogę

Docieramy do Sossusvlei

Wieje bardzo silny pustynny wiatr

Ponad wydmami unoszą się smugi miałkiego piachu, który wdziera się wszędzie

A oto najbardziej chyba fotografowane drzewo w Namibii

Dramatycznie kontrastuje z błękitem nieba które przez unoszące się tumany piachu nabrało fioletowego zabarwienia i ceglastą czerwienią wydm

Robimy sobie kilka zdjęć na tle osławionego drzewa…

I jeszcze więcej zdjęć – tym razem samemu drzewu

Rozglądamy się po okolicy, jest za gorąco aby wspinać się na Big Mamma czy Big Daddy

Spędzamy w okolicy sporo czasu, słońce się obniża ukazując na wydmach gamę cieni

Po dokładnym obejrzeniu i fotograficznym „skonsumowaniu” krajobrazu wracamy na kemping

Ostatnie spojrzenie na piękne wydmy Sossusvlei na których światło i cień walczą o palmę pierwszeństwa…

Przeczytaj także:

Wspomnienia z Namibii  – Deadvlei
Wspomnienia z Namibii – wizyta w wiosce Himba